Biała lista podatników
BIAŁA LISTA PODATNIKÓW
Zgodnie z art. 15d ust 1 pkt 2 Ustawy o CIT, art 22p ust 1 Ustawy PDOF oraz art 19 pkt 1 i 2 Prawo przedsiębiorców dokonując płatności powyżej 15 000,00 zł. należy sprawdzać czy nr rachunku bankowego kontrahenta znajduje się na białej liście podatników. Gdy faktura zostanie zapłacona na rachunek bankowy spoza wykazu nie będzie stanowić Koszt Uzyskania Przychodu w podatku dochodowym a odpowiedzialność przedsiębiorców bezie solidarna za niezapłacony podatek. Od 01.01.2020r. w przypadku niezastosowania się do powyższych wytycznych urzędy będą stosować sankcje karne. Zgodnie z art. 117ba § 1 i 2 ustawy Ordynacja podatkowa odpowiedzialność za zaległości podatkowe dostawcy towarów lub usługodawcy w podatku VAT jest solidarna.
Na stronie www.podatki.gov.pl/wykaz-podatnikow-vat-wyszukiwarka przedsiębiorcy mogą sprawdzić czy kontrahent jest czynnym podatnikiem VAT, na jakiej podstawie kontrahentowi odmówiono rejestracji, wykreślono go z rejestru lub przywrócono zarejestrowanie jako podatnika VAT oraz potwierdzić numeru rachunku bankowego na jaki należy zapłacić swojemu kontrahentowi.
Z ustawy Prawo Przedsiębiorców art 19 pkt 1 i 2 wynika, że w przypadku usług długoterminowych np. najem jako transakcje przyjmujemy całą wartość usługi a nie pojedynczą zapłatę za fakturę np. za dany miesiąc. Co w praktyce oznacza, że jeżeli za faktury płacimy na rachunek bankowy spoza białej listy lub gotówką a suma kwot z kolejnych faktur przekroczy kwotę 15000 zł, to do kosztów uzyskania przychodu nie zaliczymy części wydatku powyżej 15 000 zł.
Jeżeli dokonaliśmy płatności w kwocie powyżej 15 000 zł. na rachunek bankowy spoza białej listy na rzecz kontrahenta, który jest czynnym podatnikiem VAT aby uniknąć sankcji karych zgodnie art 15d ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT oraz art 17ba § 3 Ustawy Ordynacja podatkowa zobligowani jesteśmy w ciągu 3 dni do zawiadomienia o tym urząd skarbowy na formularzu ZAW-NR.
Biała lista podatników nie dotyczy:
– płatności powyżej 15 000 zł. jeżeli kontrahent nie jest czynnym podatnikiem VAT (art. 15d ust. 1 pkt 2 ustawa o CIT, art 22p ust 1 Ustawy PDOF).
– zakupów dokonywanych od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Zgodnie art 19 pkt 1 i 2 Prawo przedsiębiorców płatność na rachunek bankowy dotyczy transakcji pomiędzy przedsiębiorcami.
– Rolnicy nieprowadzący pozarolniczej działalności gospodarczej i zarejestrowani do VAT spotykają się z odmową należności za sprzedaż swoich produktów przy transakcjach powyżej 15 000 zł na rachunek bankowy spoza białej listy. Przedsiębiorcy odmowę motywują przepisami zakazującymi rozliczenia tych wydatków w kosztach (art. 15d ust. 1 pkt 2 Ustawy o CIT, art. 22p ust 1 Ustawy o PDOF) oraz przepisami o odpowiedzialności solidarnej za zaległości podatkowe kontrahentów w podatku VAT (art. 117ba § 1 i 2 Ordynacji podatkowej).
Zgodnie z art. 6 ust. 1 Prawo przedsiębiorców ustawa ta nie obejmuje m.in. działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego, w związku z czym prowadzona przez rolnika działalność w w/w zakresie nie podlega wpisowi do CEiDG a sam rolnik wykonujący te czynności nie jest przedsiębiorcą. Natomiast zgodnie z art. 19 pkt 1 i 2 Prawo przedsiębiorców biała lista podatników dotyczy tylko transakcji gdzie po obu stronach są przedsiębiorcy.
Podstawa prawna
Zgodnie z art 19 pkt 1 i 2 ustawy Prawo przedsiębiorców dokonywanie lub przyjmowanie płatności następuje za pośrednictwem rachunku bankowego gdy stroną transakcji jest inny przedsiębiorca oraz jednorazowa wartość transakcja bez względu na liczbę płatności wynosi 15 000 zł.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych
Zgodnie z art 22p ust 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art 15d ust 1 Ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie zalicza się do kosztów uzyskania przychodu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 22 ustawy Prawo przedsiębiorców została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego.
Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych
Art. 15d. 1. Podatnicy nie zaliczają do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców:
1) została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego lub
2) została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, potwierdzonych fakturą, dokonanych przez dostawcę towarów lub usługodawcę zarejestrowanego na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny, lub
3) pomimo zawarcia na fakturze wyrazów “mechanizm podzielonej płatności” zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 18a ustawy o podatku od towarów i usług, została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności określonego w art. 108a ust. 1a tej ustawy.
2. W przypadku zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców została dokonana z naruszeniem ust. 1, podatnicy w tej części:
1) zmniejszają koszty uzyskania przychodów albo
2) w przypadku braku możliwości zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów – zwiększają przychody
– w miesiącu, w którym odpowiednio została dokonana płatność bez pośrednictwa rachunku płatniczego, został zlecony przelew albo płatność została dokonana z pominięciem mechanizmu podzielonej płatności.
3. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku:
1) nabycia lub wytworzenia środków trwałych albo nabycia wartości niematerialnych i prawnych;
2) dokonania płatności po zmianie formy opodatkowania na zryczałtowaną formę opodatkowania określoną w ustawie z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym, z tym że zmniejszenie kosztów uzyskania przychodów lub zwiększenie przychodów następuje za rok podatkowy poprzedzający rok podatkowy, w którym nastąpiła zmiana formy opodatkowania.
4. Przepisów ust. 1 pkt 2 i ust. 2 nie stosuje się, w przypadku gdy podatnik dokonujący płatności dokonał zapłaty należności przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, i złożył zawiadomienie, o którym mowa w art. 117ba § 3 Ordynacji podatkowej, do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla wystawcy faktury w terminie trzech dni od dnia zlecenia przelewu.
Ustawa Ordynacja podatkowa
Art. 117ba. § 1. Podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, na rzecz którego dokonano dostawy towarów lub świadczenia usług, odpowiada solidarnie całym swoim majątkiem wraz z dostawcą towarów lub usługodawcą zarejestrowanym na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny, za jego zaległości podatkowe w części podatku od towarów i usług proporcjonalnie przypadającej na tę dostawę towarów lub to świadczenie usług, jeżeli zapłata należności za dostawę towarów lub świadczenie usług, potwierdzone fakturą, została dokonana przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a z odrębnych przepisów wynika obowiązek dokonania zapłaty za pośrednictwem rachunku płatniczego.
§ 2. Podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, który na podstawie umowy zawartej z dostawcą towarów lub usługodawcą zarejestrowanym na potrzeby podatku od towarów i usług jako podatnik VAT czynny albo nabywcą towarów lub usługobiorcą jest obowiązany do pobrania należności od nabywcy towarów lub usługobiorcy za dostawę towarów lub świadczenie usług, potwierdzone fakturą, i przekazania jej w całości albo części dostawcy towarów lub usługodawcy, oraz który dokonał zapłaty tej należności przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, odpowiada solidarnie całym swoim majątkiem wraz z dostawcą towarów lub usługodawcą za jego zaległości podatkowe w części podatku od towarów i usług proporcjonalnie przypadającej na tę należność, a z odrębnych przepisów wynika obowiązek dokonania zapłaty za pośrednictwem rachunku płatniczego.
§ 3. Przepisów § 1 i 2 nie stosuje się, w przypadku gdy podatnik dokonujący płatności dokonał zapłaty należności przelewem na rachunek inny niż zawarty na dzień zlecenia przelewu w wykazie podmiotów, o którym mowa w art. 96b ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, i złożył zawiadomienie o zapłacie należności na ten rachunek do naczelnika urzędu skarbowego właściwego dla wystawcy faktury w terminie trzech dni od dnia zlecenia przelewu.
§ 4. Zawiadomienie, o którym mowa w § 3, zawiera:
1) numer identyfikacyjny, firmę (nazwę) oraz adres siedziby albo, w przypadku podatnika będącego osobą fizyczną, imię i nazwisko oraz adres stałego miejsca prowadzenia działalności, a w przypadku nieposiadania stałego miejsca prowadzenia działalności – adres miejsca zamieszkania, podatnika dokonującego zapłaty należności;
2) dane wystawcy faktury wskazane na fakturze (numer identyfikacyjny, nazwę albo imię i nazwisko oraz adres);
3) numer rachunku, na który dokonano zapłaty należności;
4) wysokość należności zapłaconej przelewem na rachunek, o którym mowa w pkt 3, i dzień zlecenia przelewu na ten rachunek.
§ 5. Minister właściwy do spraw finansów publicznych może określić, w drodze rozporządzenia, wzór zawiadomienia, o którym mowa w § 3, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego jego wypełnienia, uwzględniając konieczność uproszczenia i usprawnienia procesu składania zawiadomień.
Prawo przedsiębiorców
Art. 6. 1. Przepisów ustawy nie stosuje się do:
1) działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego;
2) wynajmowania przez rolników pokoi, sprzedaży posiłków domowych i świadczenia w gospodarstwach rolnych innych usług związanych z pobytem turystów;
3) wyrobu wina przez producentów będących rolnikami wyrabiającymi mniej niż 100 hektolitrów wina w ciągu roku gospodarczego, o których mowa w art. 17 ust. 3 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina (Dz. U. z 2018 r. poz. 1159 i 1629);
4) działalności rolników w zakresie sprzedaży, o której mowa w art. 20 ust. 1c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.);
5) działalności prowadzonej przez koła gospodyń wiejskich na podstawie ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. o kołach gospodyń wiejskich (Dz. U. poz. 2212 oraz z 2019 r. poz. 693), które spełniają warunki, o których mowa w art. 24 ust. 1 tej ustawy.
2. Do działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług stosuje się odpowiednio przepisy art. 7-11 i rozdziału 6 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. poz. 649 i 1293 oraz z 2019 r. poz. 622).